Ο ΛΥΚΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΣΤΑΝΗ

«Ὁ πραΰς ἔστω μαχητής» (Ἰωήλ, δ ́ 11).

Τά παρακάτω λόγια τοῦ Ἁγίου Συμεών εἶναι αὐτά πού μέ ὡθοῦν νά δράσω ἐκεί ὅπου ὅλα φαίνονται παραλυμένα.

«Ἐκεῖνος πού βαδίζει μέ τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, ἀκόμα καί ἄν εἶναι περιτριγυρισμένος ἀπό ἀνθρώπους κακούς, δέν φοβᾶται ̇ ἔχει μέσα του τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀήττητη πανοπλία τῆς πίστεως, πού τοῦ δίνει τήν δύναμη νά τά ἐπιχειρεῖ ὅλα, ἀκόμα καί αὐτά πού φαίνονται δύσκολα ἤ ἀδύνατα στήν πλειοψηφία. Ὅπως ἕνας γίγαντας ἀνάμεσα σέ πιθήκους ἤ ὅπως ἕνα λιοντάρι πού βρυχᾶται μέσα σ' ἕναν κύκλο ἀπό σκυλιά καί ἀλεποῦδες, προχωρᾶ ἐμπιστευόμενος τόν Κύριον ̇ ἡ ἰσχύς τῆς ἀποφασιστικότητάς του παραλύει τούς ἀντιπάλους του καί τούς τρομάζει, γιατί κραδαίνει σάν βέργα σιδήρου τόν γεμάτο σοφία λόγο του» (Ἅγιος Συμεών Νέος Θεολόγος, 100 κεφάλαια, κεφ. 69).

Ἐδῶ καί μερικούς μῆνες τό σκάνδαλο τοῦ ψευδο-επισκόπου Παντελεήμονος ταράζει τήν Ἐκκλησία μας καί εἶναι θλιβερό νά βλέπουμε πῶς αὐτή ἡ ὑπόθεση παρατείνεται, χωρίς νά ρυθμίζεται.

Τί Σύνοδος μισθωτῶν ὅπου ὁ καθένας δέν σκέφτεται παρά νά σώσει τό τομάρι του καί ὅπου κανένας δέν εἶναι ἔτοιμος νά δώσει τή ζωή του γιά τά πρόβατα! Ντρέπομαι γι' αὐτούς τούς ἐπισκόπους, ἀλλά δέν θά ἤθελα νά εἶμαι στή θέση τους τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως.

Δέν τό λέω αὐτό μέ περιφρόνηση, ἀλλά γιά νά ταρακουνήσω λίγο αὐτούς τούς μικρόψυχους, προκειμένου νά ἀναλάβουν τίς εὐθῦνες τους, γιά τίς ὁποῖες χρίστηκαν ἐπίσκοποι. Δέν ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό ἐπισκόπους γιά βιτρίνα, ἀλλά ἀπό ἐπισκόπους σάν τόν Ἅγίους Ἀθανάσιο, Βασίλειο, Μάρκο τῆς Ἐφέσσου κ.ἄ.

Ὅταν ὁ λῦκος κάνει καταστροφές μέσα στή στάνη, ὁ καθένας ὁφείλει νά ἀναλάβει τίς εὐθῦνες του καί νά βοηθήσει, ὅπως στήν περίπτωση κάποιας πυρκαγιᾶς, εἴτε εἶναι ἐπίσκοπος, ἱερέας, μοναχός, εἴτε ἁπλός λαϊκός.

«Θά ἔρθει καιρός ὅπου δέν θά ὑπάρχει καμμία ἀρμονία ἀνάμεσα στόν Κλῆρο καί τούς λαϊκούς. Ὁ Κλῆρος θά εἶναι χειρότερος καί ἀπό τούς πιο ἀσεβεῖς», λέει ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός. Νά, πού φτάσαμε σ' αὐτόν τόν καιρό. Δέν χρειάζεται νά πᾶμε νά ψάξουμε ἀλλοῦ, στούς κακοδόξους γιά παράδειγμα (ἀπό τούς ὁποίους δέν μποροῦμε νά περιμένουμε κάτι καλύτερο, καθῶς «ἕνα κακό δέντρο...»), ἐφόσον ἡ προφητεία πραγματοποιεῖται ἀκόμα καί σέ ἐμᾶς τούς ὀρθοδόξους.

Γιά πόσο ἀκόμα ὁ Κύριος θά ἀνέχεται αὐτή τήν ἀκαταστασία; Μόνο Ἐκεῖνος γνωρίζει καί μόνο Ἐκεῖνος θά τήν λήξει, ἐάν τά ἀνθρώπινα μέσα δέν ἐπαρκέσουν.

Καί γιά νά τελειώσω: Ἐκεῖνος πού φοβᾶται τούς ἀνθρώπους, δέν φοβᾶται τόν Θεό, ἐνῶ ἐκεῖνος πού φοβᾶται τόν Θεό, δέν φοβᾶται τούς ἀνθρώπους!

a. K.