ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΤΟΥΣ !

 «Η φτώχεια είναι πονηρή στα τεχνάσματα», λέει μια ρωσική παροιμία. Η ελληνική αντίστοιχη είναι «πενία τέχνας κατεργάζεται». Αυτό σημαίνει ότι η φτώχεια υποχρεώνει τον άνθρωπο να επινοεί τρόπους αντιμετώπισής της. Όταν δεν έχεις μέσα, τα εφευρίσκεις. Σε πνευματικό επίπεδο, αυτό αφορά την έλλειψη χαρισμάτων, αρετών και πνευματικής καλλιέργειας. Έτσι, πρέπει να βρούμε τρόπο να τα αναπληρώσουμε. Αυτό μπορεί να χρησιμεύσει, με λίγα λόγια, ως εισαγωγή - ως πρώτο πιάτο.

Ως κύριο πιάτο, θα ήθελα να σταθώ λίγο στα λόγια του Χριστού: «…πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι.» (Λουκάς 23:34) «Πατέρα, συγχώρεσέ τους, γιατί δεν ξέρουν τι κάνουν». Ο Σωτήρας, τη στιγμή που έδινε τη ζωή του για μας, το είπε αυτό μπροστά στους ιθύνοντες Ιουδαίους, τους τυφλωμένους από την αλαζονεία τους, στους σκληρούς δήμιους και στον λαό που φώναζε: «Σταυρωθήτω» (Ματθ. 27:22)

Υπήρχαν, όμως, και εξαιρέσεις, όπως ο καλός κλέφτης Δυσμάς, που πίστεψε, παρά της αποδείξεως του εναντίον, στην ανάσταση, ή ο εκατόνταρχος Κορνήλιος, που είπε: «…ἀληθῶς ὁ ἄνθρωπος οὗτος υἱὸς ἦν Θεοῦ.» (Μάρκ. 15:39)

Αν κοιτάξουμε τον κόσμο σήμερα, δεν υπάρχει η ίδια κατάσταση; Εκείνοι που χειραγωγούν αυτόν τον κόσμο, στη δίψα τους για εξουσία και χρήμα, έχουν τον διάβολο ως αφέντη τους, όπως και εκείνοι που εκτελούν τις εντολές τους, αλλά και η πλειοψηφία των αδιάφορων ανθρώπων που αφήνουν να οδηγηθούν προς το κακό, χωρίς να πιστεύουν πλέον στον Δημιουργό τους, αλλά στην επιστήμη, το χρήμα και την καλή ζωή.

Αυτός που εμφύσησε την ανυπακοή στους πρωτόπλαστους στον παράδεισο είναι ο ίδιος που οδήγησε τους Εβραίους να σταυρώσουν τον Μεσσία και που οδηγεί τους ανθρώπους σήμερα προς το κακό. Ποτέ δεν είδαμε τόσα πολλά εγκλήματα όσο σε αυτόν τον κόσμο-αποστάτη! Οι εφημερίδες είναι γεμάτες από εγκλήματα κάθε είδους και σπάνια διαβάζει κανείς καλά νέα. Φυσικά, αυτό μπορούμε να το αποδώσουμε στα μέσα ενημέρωσης, στα ναρκωτικά, στην ανασφάλεια κ.ο.κ.. Αλλά αυτός που κινεί τα νήματα είναι πάντα ο διάβολος που ξέρει ότι έχει έρθει η ώρα του: «..καὶ ἐβλήθη ὁ δράκων, -ὁ ὄφις ὁ μέγας ὁ ἀρχαῖος, ὁ καλούμενος Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, ὁ πλανῶν τὴν οἰκουμένην ὅλην, ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν, καὶ οἱ ἄγγελοι αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ ἐβλήθησαν», λέει η Αποκάλυψη (12:9). Λίγο πιο κάτω: «…οὐαὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν, ὅτι κατέβη ὁ διάβολος πρὸς ὑμᾶς ἔχων θυμὸν μέγαν, εἰδὼς ὅτι ὀλίγον καιρὸν ἔχει.» (12:12) Αυτό συμπίπτει με αυτό που λέει ο ίδιος ο απόστολος: «καὶ ἔκραξεν ἐν ἰσχυρᾷ φωνῇ λέγων· ἔπεσεν, ἔπεσε Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, καὶ ἐγένετο κατοικητήριον δαιμονίων καὶ φυλακὴ παντὸς πνεύματος ἀκαθάρτου καὶ φυλακὴ παντὸς ὀρνέου ἀκαθάρτου καὶ μεμισημένου·  ὅτι ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς πορνείας αὐτῆς πέπωκαν πάντα τὰ ἔθνη, καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς μετ᾿ αὐτῆς ἐπόρνευσαν, καὶ οἱ ἔμποροι τῆς γῆς ἐκ τῆς δυνάμεως τοῦ στρήνους αὐτῆς ἐπλούτησαν.» (Αποκάλυψη 18,2-3)

Δεν θέλω να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, αλλιώς θα μιλούσα για τον Παλαιστινιακό λαό που εξοντώνεται, τον Ουκρανικό λαό που θυσιάζεται για χάρη των φιλοδοξιών της παγκοσμιοποίησης, την παιδεραστία των μεγάλων αυτού του κόσμου και ορισμένων ιερατικών κύκλων, τα παιδιά που σκοτώνουν τους γονείς τους και το αντίστροφο, τις γυναίκες που βιάζονται στους δρόμους, και ούτω καθεξής. Θα μπορούσα να μιλώ και να μην τελειώνω.

Ας μην εκπλαγούμε αν εμείς, οι πιστοί, δεχτούμε πιο βίαιες επιθέσεις, γιατί ο Κακός κυνηγάει κυρίως εμάς.

Για να ολοκληρώσουμε, απομένει ως επιδόρπιο η προτροπή σε όσους πιστεύουν στον Χριστό, όπως ο Δυσμάς ή ο Κορνήλιος, να προσευχηθούν για αυτόν τον φτωχό κόσμο που βρίσκεται στο κακό και να θυσιαστούμε. Η ευθύνη μας είναι μεγάλη και θα κληθούμε να λογοδοτήσουμε πολύ περισσότερο από εκείνους που δεν γνώρισαν ποτέ τον Θεό, που δεν βίωσαν ποτέ την αγάπη του ή μάλλον που δεν την γνωρίζουν συνειδητά, γιατί ο Θεός τους αγαπάει και αυτούς, αλλά, δυστυχώς, χωρίς ανταπόκριση!

Αρχιμανδρίτης Κασσιανός

ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΜΌΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΤΉΡΟΣ

     Χωρίς να θέλω να παίξω τον συνήγορο του διαβόλου... Ο Χίτλερ διάβαζε πάντα τους λόγους του πρώτα σε έναν απλό άνθρωπο και μετά τους άλλαζε μέχρι αυτός ο άνθρωπος να μπορούσε να τους καταλάβει καλά. Καθώς δεν έχω στη διάθεσή μου έναν απλό άνθρωπο στον πνεύμα -οι πιστοί μας έχουν όλοι δυνατό μυαλό αν και μερικές φορές τα πόδια τους δεν πατούν πάντα στη γη- θα παίξω εγώ τον φτωχό άνθρωπο στο πνεύμα μέχρι να γίνει κατανοητό το κείμενο. 

    Το μυστήριο της Μεταμόρφωσης του Χριστού είναι κατανοητό μόνο στην Ορθοδοξία, η οποία έχει μια σαφή θεολογία για τη θεοποίηση του ανθρώπου και την κοινωνία του με τον Θεό.

    Δεν θα κάνω, λοιπόν, σαν εκείνο τον καλό καθολικό ιερέα που είπε ειλικρινά Σωτήρος και απλώς άλλαξε το θέμα του κηρύγματός του μιλώντας για την αρπαγή του προφήτη Ηλία στον ουρανό. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν ένα άρμα και τέσσερα άλογα για να το τραβήξουν, και αυτό ήταν όλο. Ήταν ο ίδιος προφήτης Η λ ί α ς, ο ο π ο ί ο ς, ε κ π ρ ο σ ω π ώ ν τ α ς τ ο υ ς προφήτες, εμφανίστηκε στο όρος Θαβώρ μαζί με τον Μωυσή, το νομοθέτη. Και οι δύο τους είχαν ήδη βιώσει την εμπειρία της εμφάνισης του Θεού στη γήινη ζωή τους, όχι την εμφάνιση της θείας φύσης, αλλά είχαν βιώσει την εμπειρία είτε μιας όψης δανεικής, είτε τη Χριστού. Ο Μωυσής άκουσε μια φωνή, την οποία ο Θεός δανείστηκε για να ακουστεί, στη  Χωρήβ. Ο Ηλίας άκουγε συχνά τον Κύριο ως απαλό θρόισμα αέρος, «ήχος λεπτού αέρος». (Βασιλέων Α΄ 19:12) Ο Θεός έκανε, επίσης, τον εαυτό του να ακουστεί με αυτόν τον τρόπο κατά τη βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη. Το Άγιο Π ν ε ύ μ α π ή ρ ε τ η μ ο ρ φ ή π ε ρ ι σ τ ε ρ ι ο ύ, χ ω ρ ί ς σ τ η ν π ρ α γ μ α τ ι κ ό τ η τ α ν α ε ί ν α ι περιστέρι.

    Οι τρεις απόστολοι Πέτρος, Ιάκωβος και Ιωάννης, τους οποίους είχε επιλέξει ο Κύριος, κείτονταν φοβισμένοι στους πρόποδες του όρους Θαβώρ. Γιατί ο Ιησούς δεν πήρε όλους τους αποστόλους μαζί του για να παρακολουθήσουν τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος; Απλούστατα επειδή θα έπρεπε να πάρει μαζί του και τον ανάξιο προδότη Ιούδα.

    Δεν ήταν τόσο ο Χριστός που άλλαξε στη Μεταμόρφωση, όσο τα πνευματικά μάτια των αποστόλων, τα οποία άνοιξαν στον υπερφυσικό κόσμο. Μέχρι τώρα, έβλεπαν μόνο με τα μάτια της σάρκας, όπως ακριβώς κάνουμε κι εμείς όταν τελούμε τη θεία λειτουργία. Μακάρι ο Θεός να μας κάνει άξιους μια μέρα να ατενίζουμε τα θεία μυστήρια με τα πνευματικά μας μάτια! Ο Μωυσής και ο Ηλίας μιλούσαν με τον Ιησού. Η συνομιλία τους δεν παρουσιάζεται, και οι απόστολοι κατά πάσα πιθανότητα δεν τους καταλάβαιναν καν. Ενδεχομένως, μιλούσαν για το πάθος του Μεσσία που πλησίαζε. Ο ευαγγελιστής Λουκάς εξηγεί: «καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο συνελάλουν αὐτῷ, οἵτινες ἦσαν Μωϋσῆς καὶ Ἠλίας, οἳ ὀφθέντες ἐν δόξῃ ἔλεγον τὴν ἔξοδον αὐτοῦ ἣν ἔμελλε πληροῦν ἐν Ἱερουσαλήμ.» (Λουκ. 9:31). Μιλούσαν για το πώς ο Ιησούς θα

ολοκλήρωνε την αποστολή του πεθαίνοντας στην Ιερουσαλήμ. Τα ρούχα του έγιναν λευκά σαν το χιόνι, λέει το κείμενο. Ο Μάρκος λέει: «καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο στίλβοντα, λευκὰ λίαν ὡς χιών, οἷα γναφεὺς ἐπὶ τῆς γῆς οὐ δύναται οὕτω λευκᾶναι» (Μκ 9:3).Τα ρούχα του έγιναν εκθαμβωτικά και τόσο λευκά που κανείς στη γη δεν μπορεί να παράγει τέτοια λευκότητα. Πώς έγινε αυτό; Ας το εξηγήσουμε με μια μεταφορά. Το σίδερο, όταν έρχεται σε επαφή με τη φωτιά, πυρακτώνεται και λάμπει. Από μόνο του το σίδερο δεν μπορεί να το κάνει αυτό, αλλά υπό την επίδραση της φωτιάς το κάνει. Έτσι, τα ενδύματα του Χριστού

μεταμορφώθηκαν από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος - τη δόξα που εξέπεμπε ο Χριστός.

    Μεταμορφώθηκε. Αν και μεταμορφώθηκε παθητικά η ανθρώπινη φύση του Χριστού, η αιτία ήταν η θεϊκή φύση του Χριστού, η οποία βρισκόταν συνήθως κρυμμένη κάτω από τον μανδύα της ανθρώπινης φύσης του.

    Ο Πέτρος μίλησε λέγοντας: «ῥαββί, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· καὶ ποιήσωμεν σκηνὰς τρεῖς, σοὶ μίαν καὶ Μωϋσεῖ μίαν καὶ Ἠλίᾳ μίαν». Κύριε, είναι καλό τώρα που βρισκόμαστε εδώ, αν συμφωνείς, να στήσω τρεις σκηνές, μία για σένα, μία για τον Μωυσή και μία για τον Ηλία. «…οὐ γὰρ ᾔδει τί λαλήσῃ· ἦσαν γὰρ ἔκφοβοι» (Μκ 9:5-6). Στην πραγματικότητα, δεν ήξερε τι έλεγε, γιατί και οι τρεις τους ήταν τρομοκρατημένοι, σύμφωνα με τον Μάρκο. Ο Ματθαίος, από την πλευρά του, λέει: «καὶ ἀκούσαντες οἱ μαθηταὶ ἔπεσον ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα» (Ματθ.17:6). Όταν οι μαθητές άκουσαν αυτή τη φωνή, τρομοκρατήθηκαν και έπεσαν με τα πρόσωπά τους στο έδαφος. Ο Σωτήρας δεν είχε ανάγκη από σκηνή, και ο Ηλίας και ο Μωυσής ακόμη λιγότερο, εφόσον ζούσαν στον άλλο κόσμο. Ομοίως, κατά την Πεντηκοστή, οι απόστολοι μιλούσαν σε διάφορες γλώσσες υπό την επήρεια της χάριτος. Η ανθρώπινη φύση βγήκε από της χάριτος.

    «Αυτός ο τρόμος εξέβαλε την ψυχή τους από την φυσική της κατάσταση και την εξύψωσε σε έναν ανώτερο χώρο. Έβλεπαν με τα ίδια τους τα μάτια τον Μωυσή και τον Ηλία, αλλά συγχρόνως η ψυχή τους, σαν να είχε αποτραβηχτεί από τις εντυπώσεις των αισθήσεων λόγω της θείας ενατένισης, είχε καταληφθεί πλήρως από ένα συναίσθημα απολύτως ουράνιο» (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος). Ο Θεός Πατέρας ακούστηκε μέσω μιας ανθρώπινης φωνής, λέγοντας: «οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε.» (Μκ 9:7). Αυτός είναι ο

αγαπημένος μου Υιός. Ακούστε τον. Η ίδια φωνή είχε ήδη μιλήσει στον Ιορδάνη, όταν ο Χριστός βαπτίστηκε: «οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα» (Ματθ 3:17). Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, αυτός που μου δίνει μεγάλη χαρά. Ο Ματθαίος γράφει λίγο διαφορετικά: «οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα· αὐτοῦ ἀκούετε·.» (Ματθ. 17:5) Ήταν ο Θεός Πατέρας και όχι η Αγία Τριάδα, ούτε το Άγιο Πνεύμα μόνο, γιατί είπε «ο αγαπημένος μου Υιός...». είδαν κανέναν άλλον εκτός από τον Ιησού, ο οποίος ήταν μόνος μαζί τους, «…καὶ ἐξάπινα περιβλεψάμενοι οὐκέτι οὐδένα εἶδον, ἀλλὰ τὸν Ἰησοῦν μόνον μεθ᾿ ἑαυτῶν.» Έτσι τελειώνει το επεισόδιο της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. 

    Ας κλείσουμε λοιπόν και εμείς τη ταπεινή μας εξήγηση, έχοντας μόλις και μετά βίας ξεπεράσει τον ευρηματικό εφημέριο που αναφέραμε παραπάνω.

Αρχιμ. Κασσιανός

Μακάριοι είναι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να έχουν δει

 Το να έχεις οράματα, έκσταση ή άλλες υπερφυσικές εμπειρίες προϋποθέτει έναν ορισμένο βαθμό αγιότητας. Οι απλοί πιστοί και αμαρτωλοί σαν εμένα έχουν το πολύ όνειρα. Άλλο πράγμα είναι βέβαια ένα προφητικό όνειρο και άλλο πράγμα είναι τα συνηθισμένα όνειρα που βλέπουμε κάθε βράδυ, για να μην αναφέρουμε τα ατυχή. 

Ωστόσο, όσοι έχουν φτάσει σε υψηλό επίπεδο πνευματικότητας δεν βιώνουν απαραιτήτως υπερφυσικά φαινόμενα. Είναι γραμμένο: «...μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες, καὶ πιστεύσαντες.» (Ιωάν. 20:29) Αυτοί περπατούν μέσα στη νύχτα, καθοδηγούμενοι μόνο από τη σταθερή και ακλόνητη πίστη τους, και τα προσόντα τους είναι μεγαλύτερα. Το να έχουμε οράματα κ.λπ. δίνεται ως παρηγοριά ακριβώς για να ενισχύσει την πίστη μας. 

Τα χαρίσματα, από την άλλη πλευρά, όπως το χάρισμα της προφητείας, η τέλεση θαυμάτων και άλλα παρόμοια, μπορούν να δοθούν στους απλούς πιστούς, ακόμη και σε εκείνους που βρίσκονται εκτός Εκκλησίας, όπως σημειώνει το Ευαγγέλιο: «Διδάσκαλε, εἴδομέν τινα ἐν τῷ ὀνόματί σου ἐκβάλλοντα δαιμόνια, ὃς οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν, καὶ ἐκωλύσαμεν αὐτόν, ὅτι οὐκ ἀκολουθεῖ ἡμῖν. - ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· μὴ κωλύετε αὐτόν· οὐδεὶς γάρ ἐστιν ὃς ποιήσει δύναμιν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου καὶ δυνήσεται ταχὺ κακολογῆσαί με. ὃς γὰρ οὐκ ἔστι καθ᾿ ὑμῶν, ὑπὲρ ὑμῶν ἐστιν.» (Μκ 9:38) Είναι επίσης γραμμένο: Την ημέρα της κρίσης, πολλοί θα μου πουν: «πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι ἐπροφητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν; καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ᾽ ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν.» (Ματθ. 7:22-23). Τα χαρίσματα δεν αποτελούν επομένως ένδειξη αγιότητας και μπορούν να δοθούν σε έναν απλό αμαρτωλό για το κοινό καλό. 

Οι άγιοι δεν κάνουν απαραιτήτως θαύματα κατά τη διάρκεια της ζωής τους, όπως πιθανώς δεν έκανε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος - ο μεγαλύτερος μεταξύ των τέκνων των ανθρώπων - ή ακόμη και η Παναγία. Ήταν γεμάτοι αρετές, και αυτό είναι εκείνο που μετράει για τη σωτηρία μας. 

Συμπέρασμα: Μη ζητάτε πνευματικές εμπειρίες, όπως οράματα, οπτασίες ή άλλα, γιατί δεν μας προάγουν στην πορεία μας και ο Πονηρός μπορεί εύκολα να τα μιμηθεί για να μας παραπλανήσει. Τα χαρίσματα, από την άλλη πλευρά, δίνονται για την οικοδόμηση της Εκκλησίας και όχι για τη δική μας δόξα και κινδυνεύουν να μας κάνουν να υποπέσουμε στην υπερηφάνεια. Ας βαδίσουμε, λοιπόν, ταπεινά στη νύχτα της πίστης, ώστε μια μέρα να δούμε τη δόξα που μας έχει υποσχεθεί. Και πάλι τονίζω: το γεγονός ότι μπορεί να μην έχουμε εμπειρίες στην πνευματική ζωή δεν είναι οπωσδήποτε σημάδι ότι προοδεύουμε καλά. Μπορεί απλώς να οφείλεται στη χλιαρότητά μας! 

Αρχιμανδρίτης Κασσιανός